Zapraszam:)
: wtorek, 11 marca 2008, 15:29
Mam na imię Marta 
duszkowo Kalina wszystkich, którzy zaglądają na to forum , a może mają jakieś problemy czują się smutni, samotni, brak im wiary i nadziei zapraszam do tego działu wiecie dużo mam zajęć ale myslę, że razem uda nam się stworzyć coś dobrego, co będzie służyło wszystkim Serdecznie pozdrawiam a na dziś zostawiam tutaj pewne opowiadanie
Dwaj bracia, z których jeden był kawalerem, a drugi był żonaty, posiadali farmę;ziemia była żyzna i wydawała obfite plony. Połowę ziarna otrzymywał jeden brat, a połowę drugi. Na początku wszystko układało się dobrze.Potem żonaty brat zaczął budzić się w nocy i rozmyślać: "To nie sprawiedliwe. Mój brat nie jest żonaty, a otrzymuje połowę żywności z naszej farmy. A ja mam żonę i pięcioro dzieci, więc mam podporę,której będę potrzebował na stare lata. A kto zatroszczy się o nie go biednego, gdy się zestarzeje? Musi oszczędzić dużo więcej na przyszłość, niż dostaje teraz, a więc jego potrzeba jest oczywiście większa od mojej". Po tym wstawał z łóżka, przekradał się do domu swego brata i wsypywał worek ziarna do jego spichrza. Brata kawalera również zaczęły nękać po nocach niespokojne myśli. Często budził się ze snu i mówił do siebie: "To po prostu nieuczciwe. Mój brat ma żonę i pięcioro dzieci, a dostaje połowę płodów ziemi. Ja nie mam nikogo na utrzymaniu oprócz siebie samego. Czy to sprawiedliwe, by mój biedny brat, którego potrzeba jest większa od mojej, dostawał dokładnie tyle samo, co ja?" Następnie wstawał z łóżka i wsypywał worek ziarna do spichrza brata. Pewnego razu obaj wstali z łóżka o tej samej porze i natknęli się jeden na drugiego, każdy z workiem ziarna na plecach. Wiele lat później, po ich śmierci, historia wyszła na jaw. A gdy ludność miasteczka postanowiła wznieść świątynię, wybrano miejsce, w którym obaj bracia się spotkali, ponieważ nikt nie mógł znaleźć innego miejsca, które byłoby świętsze od tego.
Przypowieść pochodzi z książki A. De Mello "Modlitwa żaby".
Czy potraficie być w życiu jednym z takich braci?
Pozdrawiam
duszkowo Kalina wszystkich, którzy zaglądają na to forum , a może mają jakieś problemy czują się smutni, samotni, brak im wiary i nadziei zapraszam do tego działu wiecie dużo mam zajęć ale myslę, że razem uda nam się stworzyć coś dobrego, co będzie służyło wszystkim Serdecznie pozdrawiam a na dziś zostawiam tutaj pewne opowiadanie Dwaj bracia, z których jeden był kawalerem, a drugi był żonaty, posiadali farmę;ziemia była żyzna i wydawała obfite plony. Połowę ziarna otrzymywał jeden brat, a połowę drugi. Na początku wszystko układało się dobrze.Potem żonaty brat zaczął budzić się w nocy i rozmyślać: "To nie sprawiedliwe. Mój brat nie jest żonaty, a otrzymuje połowę żywności z naszej farmy. A ja mam żonę i pięcioro dzieci, więc mam podporę,której będę potrzebował na stare lata. A kto zatroszczy się o nie go biednego, gdy się zestarzeje? Musi oszczędzić dużo więcej na przyszłość, niż dostaje teraz, a więc jego potrzeba jest oczywiście większa od mojej". Po tym wstawał z łóżka, przekradał się do domu swego brata i wsypywał worek ziarna do jego spichrza. Brata kawalera również zaczęły nękać po nocach niespokojne myśli. Często budził się ze snu i mówił do siebie: "To po prostu nieuczciwe. Mój brat ma żonę i pięcioro dzieci, a dostaje połowę płodów ziemi. Ja nie mam nikogo na utrzymaniu oprócz siebie samego. Czy to sprawiedliwe, by mój biedny brat, którego potrzeba jest większa od mojej, dostawał dokładnie tyle samo, co ja?" Następnie wstawał z łóżka i wsypywał worek ziarna do spichrza brata. Pewnego razu obaj wstali z łóżka o tej samej porze i natknęli się jeden na drugiego, każdy z workiem ziarna na plecach. Wiele lat później, po ich śmierci, historia wyszła na jaw. A gdy ludność miasteczka postanowiła wznieść świątynię, wybrano miejsce, w którym obaj bracia się spotkali, ponieważ nikt nie mógł znaleźć innego miejsca, które byłoby świętsze od tego.
Przypowieść pochodzi z książki A. De Mello "Modlitwa żaby".
Czy potraficie być w życiu jednym z takich braci?
Pozdrawiam
