Dostrzeganie bliźnich i odkrywanie wartości. Materiały na wesoło i na bardzo poważnie, o nas, dla Was i o całym świecie. Nieoficjalna strona katolicka (także dla niekatolików i wątpiących).
	Strona Duszyczek i Duszków - Internetowa wspólnota pomocy i wsparcia duchowego. Rozmowy, wartości, intencje DUSZKI.PL a tak dokładnie to Duszyczki i Duszki (*) - czyli "Duszkowo" :-) Dzisiaj jest: 2024-11-21 07:29:45 Aktualizacja dnia: 2024-10-27 09:32:05
Gdy oczekujesz pomocy lub sam(a) chcesz innym pomagać. Albo chciał(a)byś porozmawiać o czymś ważnym lub choćby tylko o wczorajszym podwieczorku :-) Dla wszystkich, w każdym wieku - od 0 do 201 lat ;-)

Rocznica 18 lat oficjalnego działania Duszków w dniu 01.11.2023 i 17 lat strony Duszki.pl! ^(*):-) Serdecznie zapraszamy!

UWAGA! Ten serwis, strona i podstrony mogą używać cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)!

Boże Narodzenie 2014



Życzenia od Duszków dla Czytelników strony



Wszystkim Gościom, Czytelnikom i Sympatykom strony Duszków w Kraju i za Granicą
życzymy nieustannego trwania w Łasce Tego, który „strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych”.
Niech światło Betlejemskiej Gwiazdy rozjaśnia Państwa drogi w każdym dniu Nowego 2015 Roku!
Wszelkiej pomyślności, Bożego doglądania i Pokoju życzą

Duszki Modlitewne i cała Wspólnota Duszków oraz Redakcja portalu www.duszki.pl


*******

To właśnie tego wieczoru,

gdy mróz lśni, jak gwiazda na dworze,

przy stołach są miejsca dla obcych,

bo nikt być samotny nie może.



To właśnie tego wieczoru,

gdy wiatr zimny śniegiem dmucha,

w serca złamane i smutne

po cichu wstępuje otucha.



To właśnie tego wieczoru

zło ze wstydu umiera,

widząc, jak silna i piękna

jest Miłość, gdy pięści rozwiera.



To właśnie tego wieczoru,

od bardzo wielu wieków,

pod dachem tkliwej kolędy

Bóg rodzi się w człowieku.



Lucyna Krzemieniecka, Wieczór wigilijny





***



A podobno jest gdzieś ulica

lecz jak tam dojść? którędy?

ulica zdradzonego dzieciństwa,

ulica Wielkiej Kolędy.

Na ulicy tej taki znajomy,

w kurzu z węgla, nie w rajskim ogrodzie,

stoi dom jak inne domy,

dom, w którym żeś się urodził.

Ten sam stróż stoi przy bramie.

Przed bramą ten sam kamień.

Pyta stróż: "Gdzieś pan był tyle lat?"

"Wędrowałem przez głupi świat".

Więc na górę szybko po schodach.

Wchodzisz. Matka wciąż taka młoda.

Przy niej ojciec z czarnymi wąsami.

I dziadkowie. Wszyscy ci sami.

I brat, co miał okarynę.

Potem umarł na szkarlatynę.

Właśnie ojciec kiwa na matkę,

że już wzeszła Gwiazda na niebie,

że czas się dzielić opłatkiem,

więc wszyscy podchodzą do siebie

i serca drżą uroczyście

jak na drzewie przy liściach liście.

Jest cicho. Choinka plonie.

Na szczycie cherubin fruwa.

Na oknach pelargonie

blask świeczek złotem zasnuwa,

a z kąta, z ust brata, płynie

kolęda na okarynie:

Lulajże Jezuniu...



Konstanty Ildefons Gałczyński, Podobno jest gdzieś ulica


 



Święta Bożego Narodzenia czy magiczny czas?

Gdy piszemy te słowa, w sklepach trwa akurat „niedziela handlowa”, a reklamy natrętnie wmawiają nam, że nadszedł „magiczny czas”. Banki namawiają do wzięcia kredytu, w telewizji słyszymy o tym, że – aby pomóc św. Mikołajowi – trzeba wejść do Internetu i się zapożyczyć – bez wychodzenia z domu. Bardzo rzadko słyszymy natomiast o tym, że nadchodzi czas Bożego Narodzenia, w którym warto się spotkać z rodziną, przyjechać do domu, porzucając zmywak w Anglii czy pracę pokojówki w Niemczech, zadzwonić do Rodziców, mieszkających w innym mieście, posiedzieć z dziećmi, a nie przerzucać tego na nauczycieli w szkole (nawiasem mówiąc, oni też mają dzieci).

Słyszymy o „magicznym czasie”, martwimy się, czy wszystko, czego potrzeba, będzie na stole, obserwujemy w TV bitwę o karpia, stoimy w bardzo długich kolejkach do kas w supermarketach. Pracujemy od rana do wieczora (kto pracę ma), myślimy o wigilijnym i świątecznym menu, ubieramy choinkę, sprzątamy i dekorujemy mieszkania, kupujemy prezenty… Czy jednak ciągle uświadamiamy sobie – po co to wszystko?

Czy ciągle wierzymy, że dni świąteczne są świętym czasem Narodzenia naszego Boga? Czy gotowanie i sprzątanie nam tego nie zasłaniają? Czy w Adwencie – czasie oczekiwania na Jego przyjście – mieliśmy czas na modlitwę, na skorzystanie z Sakramentu Pokuty, na rekolekcje? „Nie mam czasu”, ‒ powie wielu. „Muszę pracować, stać w kolejce po karpia i najlepsze mięso, kupić drogi tablet i komórkę, mam zebranie, jestem zmęczony”. To dziwne – mamy czas na stanie w kolejce do sklepu, ale do konfesjonału – już niekoniecznie, a gdy kolejka do spowiedzi jest zbyt długa – denerwujemy się tym. Mamy czas na plotki w pracy, ale nie chce się nam pisać kartek świątecznych – wolimy pisać szablonowe życzenia i wysyłać je przez Internet już nie tylko do znajomych, ale nawet do przyjaciół i rodziny.

Nie dajmy się zwariować i nie słuchajmy głupiego gadania o „magicznym czasie”. Przygotowujmy się do świąt, gotujmy i sprzątajmy, ale nie czyńmy tego tak, jakby dom i garnki panowały nad nami. „Dom jest dla nas, a nie my ‒ dla niego”. Ważniejsze jest spotkanie z Nowonarodzonym w modlitwie, w dzieleniu się opłatkiem, w kolędach (moim zdaniem, najpiękniejsze kolędy są w Polsce i na Ukrainie). Ważne jest składanie życzeń drugiej osobie, podzielenie się z nią radościami i smutkami, wysłuchanie, wspomnienia, mówienie o tym, co ważne. Jeżeli mamy Rodziców w podeszłym wieku, miejmy świadomość, że każda następna Wigilia z Nimi może się okazać ostatnia i za rok może Ich zabraknąć.

Bóg nie zesłał mi daru macierzyństwa, jednak mam dar Małżeństwa i wiem, że chwile z Mężem są ważne i cenne. Niech chwile przygotowań będą wspólne – nie ma nic radośniejszego, niż wspólne ubieranie choinki, pakowanie prezentów, wspólne gotowanie z Mamą Męża. Z pewnością wielu Czytelników potwierdzi, że warto od najmłodszych lat przygotowywać się do Świąt wspólnie z dziećmi. Niech pomogą w ubieraniu choinki, wycinają szklanką krążki na pierogi, ucierają mak, próbują mieszać potrawy, obserwują to, co robimy. Każdy się może zmęczyć – nie warto więc robić mnóstwa potraw. Lepiej ich zrobić mniej, ale włożyć w nie więcej serca. Poświęćmy w tych dniach więcej czasu sobie nawzajem.

Poświęćmy ten czas Bogu, adorując Go w żłóbeczku, myślmy o Nim, dzieląc się z innymi opłatkiem. Pomyślmy w tych dniach o innych – bardzo proszę o modlitwę za ogarniętą konfliktem Ukrainę. Niech rzeczywistością staną się tam słowa: „cicha noc, święta noc…”

Niech Boże Dziecię błogosławi nam wszystkim i niech napełnia nasze serca radością, a świat – pokojem. Wesołych Świąt Bożego Narodzenia!

Gloria in excelsis Deo!

Z darem modlitwy w święty czas Narodzenia Boga

Duszyczka Irenka



*******



Radosnych i rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia

Życzy

Wspólnota Duszków


www.duszki.pl