Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.
Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. (J 11, 25–26).
autor: Duszyczka Gosia L.
Śmierć jest
nieuchronna, czeka każdego. Musimy tak żyć, aby w każdej chwili móc odejść z
tego świata z godnością,
umieć spojrzeć Bogu prosto w oczy . Nie znamy przecież „dnia ani godziny”
W listopadzie Kościół, jako dobra Matka, nasila modlitwy za dusze
czyśćcowe i wzywa nas do zastanowienia się nad sensem życia w świetle
naszego ostatecznego celu: życia wiecznego,
do którego zbliżamy się nieustannie.
Groby, cmentarze, kościelne krypty, wypominki i Msze za zmarłych - uczą.
Uczą, że każdy bez wyjątku umrze. Czy skorzystamy z tej nauki, by lepiej żyć?...
autor: Duszyczka Gosia L.
Zapalmy świeczki na grobach bliskich,
Niech nikłe światło w półmroku drży,
Odwiedźmy groby znajomych wszystkich,
Którym Pan zamknął żywota drzwi.
Pomódl się z nami obcy wędrowcze,
Za dusze, które dziś w czyśćcu tkwią,
Zanieś błaganie bardziej stanowcze,
A jeśli trzeba obmyj je łzą.
Gdy dusza trafi w piekielne bramy,
Żadna modlitwa jej nie pomoże,
Więc za te w czyśćcu razem błagajmy,
Udziel im łaski nasz Wielki Boże.
Módlmy się za zmarłych z naszych Rodzin, za naszych Bliskich,
Przyjaciół,
Dobrodziejów, aby Pan był dla Nich wieczną nagrodą w Niebie
Módlmy się za
ofiary katastrofy smoleńskiej, tegorocznych powodzi,
wypadków drogowych, aby
Pan okazał Im Miłosierdzie i przyjął do Swojej
chwały
Módlmy się za
Bohaterów walki o Niepodległość Polski, by ich ofiara
nigdy nie była
zapomniana, a żyjący politycy jej nie udaremniali
Módlmy się za ofiary
konfliktów etnicznych, wojen, zbrodni hitlerowskich
i stalinowskich, za
zmarłych w obozach koncentracyjnych i łagrach, za
wszystkich zabitych i
zamordowanych, aby Dobry Bóg darował im wszystkie
winy, popełnione na Ziemi
i obdarzył Łaską bycia w Królestwie Niebieskim
Módlmy się za osoby,
zmarłe z powodu chorób przewlekłych i
nieuleczalnych za tych, którzy długo
cierpieli; za dzieci, zmarłe
wskutek aborcji, a także prób in vitro oraz za
osoby starsze, poddane
eutanazji, aby Chrystus pochylił się nad Nimi i
przytulił do Siebie
Módlmy się za zmarłych Kapłanów, Zakonników i
Zakonnice, za Papieża Jana
Pawła II, Sługę Bożego, by został wyniesiony do
chwały ołtarzy
Módlmy się za tych, których groby są zapomniane, za
wszystkich
"żołnierzy nieznanych" i za tych, na czyich grobach widnieje
tabliczka
"N.N", aby nie zabrakło ludzi, którzy pomodlą się za nich i zapalą
na
ich grobie znicz
"Wieczny odpoczynek racz Im dać, Panie,
A Światłość
Wiekuista niechaj Im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen"
Duszyczka Irenka
autor: Duszyczka Gosia L.
Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka — uczynił
go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła na świat przez
zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą. A
dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się
oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i
odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w
ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest
nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr
wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi
siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną
ofiarę (Mdr 2, 23–3, 6).
autor: Duszyczka Gosia L.
Już jesień, złocą się drzewa
Gaśnie światło słońca
Cichnie ptaków śpiew
Przekwitły dawno kwiaty
Wydłuża się cień
A pod stopami mrozem ścięta ziemia
Chłodno, mroczno, samotnie
Mijają krótkie dni
Dni długich wspomnień, dni nadziei.
W listopadowy czas idziemy na cmentarze
Przystajemy nad grobami w krainie milczenia
Nie ma tu zbędnych słów, nie ma oddechu
Wydaje się, że nie ma życia
Przemawia czas, który minął bezpowrotnie
Ludzie, którzy chodzili naszymi drogami,
Krzyże wzniesione nad ich wieczną pamięcią
Modlitwa płynąca jak rzeka.
W nich przywołani myślą nasi bliscy
- krewni, sąsiedzi, znajomi
- obrońcy kraju, obrońcy wolności
- księża, siostry zakonne, nauczyciele
- ci, którzy zginęli w wypadkach
- ci, którzy cierpieniem naznaczyli swą drogę
- i ci, którzy nagle, niespodziewanie odeszli
Zmarli, drodzy zmarli
Powiększyli zastęp wszystkich świętych
Potrzebują dnia zadusznego
Naszej bliskości, naszego westchnienia
- Niech odpoczywają w pokoju ...
autor: Duszyczka Gosia L.
***
Za oknem wiatr bezlitośnie zrywa jesienne liście, nadszedł
listopad… Listowie okrywa drogi, ścieżki i groby na cmentarzach.
Przychodzimy tam, by się pomodlić, zapalić znicz – znak pamięci o
naszych Drogich Zmarłych. Ogniki będą się paliły przez cały najbliższy
miesiąc, a światła na grobach będą przypominały o
Zmartwychwstaniu…
Nie żyją już Rodzice mojej Mamy i Tato Ojca, a także Brat bliźniak
mojej Mamy, faktycznie mój Wujek, który zmarł na ciężkie
zapalenie płuc, gdy miał zaledwie cztery miesiące. Nie mogę
odwiedzić Ich grobów, ponieważ Babcia leży we Lwowie, Dziadek
– w Moskwie, drugi Dziadek –w Saratowie (nad Wołgą), a Brat
Mamy – w Chmielnickim, dawnym Płoskirowie – to między
Lwowem a Kijowem. Wszystkich nas łączy wiara w świętych obcowanie,
dlatego stale modlę się za Nich, wypraszam u Boga łaskę
zmartwychwstania. Wierzę, że Bóg, bogaty w Miłość i Miłosierdzie
da je moim Dziadkom, którzy przed śmiercią pojednali się z
Bogiem, zaś mój Wujek otrzyma ją ze względu na to, że był małym
dzieckiem i jego dusza ani ciało nie były skalane przez grzech (wiem,
że został ochrzczony).
Od jakiegoś czasu w Internecie działa strona internetowa:
www.pamietajmy.com.pl
– jest dla takich, jak ja, którzy nie mogą odwiedzić grobu
osób znanych, szanowanych, bliskich, przyjaciół…
Możemy zapalić tam wirtualny znicz lub utworzyć nekrolog Osoby,
której pamięć z jakiegoś powodu chcemy uczcić. To tzw.
„wirtualny grób”, na którym możemy zupełnie
BEZPŁATNIE zapalić znicz osobom starszym i niemowlętom, znanym
osobistościom i tym, którzy potrzebują naszej modlitwy i pamięci
– przez wzgląd na to, że zasnęli w Chrystusie. Można też zostawić
komentarz lub rysunek – zazwyczaj są to bardzo ciekawie wykonane
graficzne „światełka pamięci”. Nie chcę, żeby to zostało
odczytane, jak reklama, chodzi tu o upamiętnienie zmarłych,
których groby są daleko…
W Uroczystość Wszystkich Świętych zapalę znicz na grobach
Dziadków i Bliskich mojego Męża – Duszka Zbyszka. Zapalę
znicz na kilku „wirtualnych grobach”, prosząc Boga o
zbawienie dla tych, którzy odeszli. Szczególnie pomodlę
się za tych, którzy zginęli w katastrofie pod Smoleńskiem, w
wypadkach drogowych, a także za tych, na czyich grobach nie ma dziś
krzyża ani tabliczki. Wiele jeszcze jest Osób Zmarłych,
których krewni nie wiedzą, gdzie jest ich Grób…
1 listopada będę też myślami we Lwowie, na Cmentarzu Orląt, tam, gdzie
leżą polskie dzieci i młodzież, którzy bronili Lwowa…
„I zawsze już mieć będą lat dziesięć, jedenaście…”
– takie są słowa piosenki o tym cmentarzu i o Orlętach. Dzieje
tego cmentarza były smutne, bo w czasach komunistycznych groby
zrównano z ziemią. Jego historia – to też chwała i pamięć.
Jeszcze przed wojną losowano w Polsce miejsce, z którego miały
być wzięte prochy do Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Los padł
na Lwów. Wybrano prochy z grobu żołnierza, o którym
wiadomo jedynie tyle, że był szeregowcem. Z wielkimi honorami
przewieziono je do Warszawy. Teraz, gdy widzę w telewizji Plac
Piłsudskiego i Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie, myślę o
Lwowie i o Cmentarzu Orląt…
Modlę się za ofiary wojen – szczególnie II wojny
światowej. Za bohaterów Westerplatte, za leżących na Monte
Cassino, poległych pod Narwikiem, Tobrukiem, w niebie nad Anglią i
Francją… „By Ojczyzna mogła żyć…” Wiem, że
bardzo trudno jest przebaczyć takim osobom, jak Hitler i Stalin, ale
chrześcijaństwo zakłada w swej istocie przebaczenie i
pojednanie… „I odpuść nam nasze winy, jak i my
odpuszczamy…”
Listopad – czas zadumy, myśli o przemijaniu, śmierci i
Zmartwychwstaniu, czas wspomnień… Pielęgnujmy dobre wspomnienia
o ludziach, którzy odeszli, których już z nami nie ma,
których widzieliśmy na ekranie telewizora i stronach gazet, z
którymi rozmawialiśmy, spotykaliśmy się, którym wiele
zawdzięczamy i którym wyświadczyliśmy przysługę…
Módlmy się za Papieża-Polaka Jana Pawła II, za Prezydenta Lecha
Kaczyńskiego z Małżonką, za bohaterów i ludzi nieznanych, za
krewnych, bliskich, ale i za dalekich. Wiemy, że Niebo nie ma granic, a
sam Chrystus mówi: „W domu Ojca Mego jest mieszkań
wiele…”. Każdy, kto już jest TAM, cieszy się chwałą,
światłem i wiecznym zbawieniem. W tych chłodnych listopadowych dniach
pamiętajmy o zapaleniu zniczy i modlitwie na cmentarzu – wiemy,
że potrzebują jej Oni, ale i my też…
„Niech odpoczywają w Pokoju wiecznym. Amen”…
Duszyczka Irenka
Jeżeli zatem głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego
twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma
zmartwychwstania? Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie
zmartwychwstał. A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze
nauczanie, próżna jest także wasza wiara. Okazuje się bowiem,
żeśmy byli fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstają,
przeciwko Bogu świadczyliśmy, że z martwych wskrzesił Chrystusa. Skoro
umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeżeli
Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd
pozostajecie w swoich grzechach. Tak więc i ci, co pomarli w
Chrystusie, poszli na zatracenie. Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie
nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni
politowania. Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy
spośród tych, co pomarli (1 Kor 15, 12–20).
autor: Duszyczka Gosia L.
Matko Boża Wybawicielko,
ulituj się nad naszymi zmarłymi braćmi,
a szczególnie nad tymi,
którzy najbardziej potrzebują Bożego Miłosierdzia.
Wstawiaj się za wszystkimi, którzy nas opuścili,
by dokonało się w nich Dzieło oczyszczającej Miłości.
Niech nasza modlitwa,
złączona z modlitwą całego Kościoła,
wyjedna im radość, która przewyższa
wszelkie pragnienie,
a naszym braciom żyjącym jeszcze na ziemi,
zwłaszcza poddanym próbom i zwątpieniu,
przyniesie pociechę i umocnienie.
Matko Kościoła, pomóż nam,
ziemskim pielgrzymom, coraz lepiej przeżywać każdy dzień
naszej drogi do Zmartwychwstania.
Ulecz rany naszej duszy i serca.
Uczyń nas świadkami Niewidzialnego Boga,
podążającymi do dóbr,
których nie możemy dostrzec naszym wzrokiem,
Apostołami nadziei podobnymi do strażników
oczekujących świtu.
Ucieczko grzeszników i Królowo Wszystkich Świętych,
zgromadź nas wszystkich w owym dniu na wieczną Paschę
w Domu Ojca.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.
autor: Duszyczka Gosia L.
***
W tych dniach wszędzie widzi się ludzi
pielęgnujących groby. To dobrze, że wspominamy naszych zmarłych,
troszczymy się o ich mogiły.
Ale nie zajmujmy się tylko białymi chryzantemami. Pomyślmy z miłością o naszych zmarłych i posłuchajmy ich.
Zatrzymajmy się przy nich-sercem i duszą.
Zapomnijmy na chwilę o naszym codziennym życiu, o pracy, zakupach,
remoncie mieszkania. Wyobraźmy sobie, że oni żyją . Wtedy
będziemy mogli z nimi rozmawiać. Nie będziemy stali przed
marmurową tablicą z sercem pełnym żalu i zrozpaczeni po stracie
kogoś bliskiego. Być może odszedł na tamten świat ktoś kogo chcieliśmy
zatrzymać przy sobie obiema rękami. Błagaliśmy, modliliśmy się, ale to
wszystko na nic się nie zdało.
Nadeszła śmierć-przemożna siła.
Jesteśmy rozgoryczeni i trudno nam zrozumieć, że grób nie jest
zamkniętą jamą lecz otwartymi drzwiami do nowego piękniejszego życia.
Posłuchajmy naszych zmarłych - oni mówią do nas o przebaczeniu i
pokoju. Oni żyją w obecności Boga i czekają na spotkanie z nami.
My także jesteśmy w drodze do śmierci. Nie wiemy tylko jak długa jest
nasza droga. Czy doczekamy kolejnych urodzin, świąt, czy będzie nam
dane cieszyć się z wnuków? Niewiadomo...
Nad listopadem unosi się myśl o śmierci. Ale my nie chcemy o tym
myśleć, my chcemy żyć, żyć pełną parą. Chcemy korzystać z życia i
czerpać z niego same przyjemności.
Umieranie budzi grozę i strach. Nikt nie zna się na śmierci. Strach przed nią jest nieodłącznym towarzyszem radości życia.
Czy śmierć jest końcem?
Tajemnica życia i śmierci wiąże się z tajemnicą Boga…
Jedno jest pewne - dla każdego z nas nadejdzie godzina, gdy będziemy
musieli wkroczyć w noc. Jeśli otworzymy się na tajemnicę, która
czeka nas po śmierci łatwiej zaakceptujemy umieranie.
To, co ma swoją wartość w życiu, ma wartość także przy śmierci.
Kto kochał i był kochany, kto doświadczył prawdziwej przyjaźni, może
umierać wdzięczny, bo jego życie było piękne. Kto był przyjacielem
Boga, może mieć nadzieję na wieczny odpoczynek.
1 - 2 Listopad - żywi i umarli na krótko zbierają się w jednym
miejscu, ale nie mogą do siebie dotrzeć, szukają się wzajemnie.
„Żywi” przynoszą kwiaty, zapalają znicze, czasami bez
przekonania - bo tak wypada. „Umarli” proszą nas - bądźcie
wyrozumiali i przyjacielscy.
Zatrzymajmy się w tych dniach nad grobami naszych bliskich.
Bóg jest miłością, kocha nas i kocha tych, których my kochamy.
Żyjmy nadzieją, że po śmierci będziemy żyć wiecznie w Bożej miłości.
ŻYJMY BARDZIEJ PO LUDZKU !
Danusia - Przyjaciel Wspólnoty Duszków
autor: Duszyczka Gosia L.
***
Wieczność
Mieczysławowi Milbrandtowi
Wciąż wieczność była z nami
a nam się zdawało
że wszystko jest nietrwałe więc trochę na niby
jak zając niechroniony lub trzmiel na ostróżkach
że ciemno kapie z zegarka jak z rany
że czas zmarnowany stale i za krótki
każdą miłość zamienia na łzy bardzo drobne
że dawni zakochani już się nie całują
bo list najpierw przybliża a potem oddala
dopóki będzie poczta ze skrzynką czerwoną
i panny łzy nieznośne a dobre za nudne
i słów wszystkich za wiele bo brakuje słowa
Wciąż wieczność była z nami
a nam się zdawało
że czas wszystko wymiecie mądry i niechętny
że tylko nie odleci sójka zbyt ostrożna
bo po to żeby cierpieć trzeba być bezbronnym
jak dzieciństwo na wsi z królikiem przy sercu
Patrz --- mówiłeś ---- tak wszystko na oczach się zmienia
jak pasikonik za szybko zielony
więc możemy nie poznać nawet swego domu
połóż chociaż nożyczki na tym samym miejscu
naparstka po mamusi nie oddaj nikomu
i trzymaj fotografię bo Pan Bóg je zdmuchnie
zwłaszcza kiedy podbiał zamyka się na noc
a pszczoła sprawy ważne powiadamia tańcem
i każda chwila już nie teraźniejsza
stale przeszła lub przyszła
ostatnia i pierwsza
Wciąż wieczność była z nami
a nam się zdawało
ks. Jan Twardowski
Zadumanie...
Nie mam jeszcze w swoim życiu grobów bardzo bliskich dla mnie osób takich jak: dziadkowie, rodzice,
jednak co roku odwiedzam inne ważne dla mnie groby. Jednym z
grobów jest grób mojej nienarodzonej siostrzyczki,
przy jej grobie zawsze myślę o tym jakby to było mieć starszą siostrę z
którą można byłoby porozmawiać o różnych kobiecych
sprawach.
Drugim grobem, który odwiedzam jest grób mojego kolegi,
który zginął podczas wypadku samochodowego, miał wtedy zaledwie
piętnaście lat.
Każdy z nas podczas odwiedzania grobów ma swoje własne
przemyślenia, ja co roku stawiam sobie pytanie, czym zasłużyłam sobie
na to, że żyję, przecież to ja mogłam się nie narodzić, mogłam też
zginąć podczas jednego z niebezpiecznych powrotów do domu z
oazy. Jednak jestem, Bóg ma dla mnie plan.
Co więcej On ma dla mnie swój konkretny plan, do czegoś mnie
powołał. Panie stojąc w tym roku nad tymi grobami będę prosiła Cię o
życie wieczne dla spoczywających tam osób i będę prosiła o siłę
dla nas, żyjących, abyśmy każdego dnia chcieli dawać tam, gdzie
jesteśmy potrzebni całe swoje serce.
Kochane Duszki i Duszyczki, Drodzy Odwiedzający naszą stronę,
życzymy Wam owocnego przeżycia tych Świątecznych Dni, w atmosferze
zadumy , w poczuciu bliskości Boga i Świętych, obyśmy byli świadectwem
dla tych, dla których Świętych Obcowanie jest niemożliwe i
niewiarygodne.
Duszyczka Kalina
Listopad, liście opadają z drzew tworząc kolorowy krajobraz...
Obchodzimy Świeto Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny - w
którym to dniu wspominamy naszych bliskich, zapalając na ich
grobach znicze. W owym czasie warto uświadomić sobie tę istotną
prawdę,iż "tam" już nic od nas nie zależy...Tu na ziemi pracujemy na
nasze życie wieczne i tak wiele możemy zdziałać. Każdego dnia dana jest
nam szansa do całkowitego nawrócenia i życia w świętości. Po
śmierci nie możemy już nic, dlatego tak ważną rzeczą jest modlitwa za
dusze w czyscu cierpiące. Psalmista wołał, że Świętą i zbawienną jest
rzeczą modlić się za zmarłych.
Pamiętajmy nie tylko o naszych bliskich, ale równiez o tych, za których nie ma się kto modlić...
Niechaj czas zaduszny skłoni nas, do zrobienia odkładanych w
nieskończoność rzeczy - pogodzenia się z sąsiadka, przeproszenia
brata,czy wykonania telefonu do starszej ciotki, która tak na to
czeka. Za rok o tej porze ich, lub nas, może już nie być na tym
świecie.
Szczęść Boże!!
Ania - Przyjaciel Wspólnoty Duszków
Nie bój się jej, „Nie
bójcie się śmierci nie ma jej, jest tylko wielki skok w nieskończoną miłość.”
Pierwszy listopada jest dniem
Wszystkich Świętych. On wprowadza nas w miesiąc, w którym nasze myśli i
modlitwy wznoszą się do Stwórcy za naszych zmarłych, żeby uświadomić sobie
dokąd podążamy, że idziemy do prawdziwego domu. Bo tu na ziemi jesteśmy tylko
przechodniami i pielgrzymami. Kiedy stajemy nad mogiłami naszych bliskich zmarłych
zapalamy wtedy lampiony, szepcąc modlitwę: Uświadamiamy sobie jak nam ich
brakuje i wspominamy te chwile, kiedy byli wśród nas, a także słyszymy wewnętrzny
głos, który nam mówi: „Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą, pozostają
po nich wspomnienia i telefon głuchy!”
Nasze życie jest tak kruche i
delikatne, że wystarczy jeden podmuch wiatru, a człowiek ginie (jak trawa na
wietrze), nic nie zabierze ze sobą, bo wszystkie rzeczy doczesne to jest „marność
nad marnościami” – jak powiada Kohelet! Uroczystość Wszystkich Świętych
przypomina nam także, iż życie jest darem, który dostaliśmy od Pana Boga; życie
trzeba kochać i za niego dziękować, bo wszystko co mamy tu na ziemi otrzymaliśmy
od Niego. Pan Bóg nam to tylko wypożyczył żebyśmy zapracowali na prawdziwe
życie w niebie! Zakończę to rozważanie słowami proroka Izajasza:
Rzekłem: W połowie dni
moich odejść muszę,
W bramach Otchłani
mnie opuści lat moich reszta.
Mówiłem: Nie ujrzę już
Pana
na ziemi żyjących,
Nie zobaczę już nikogo
spośród mieszkańców
tego świata.
Rozbiorą moje mieszkanie
i przeniosą ode mnie
jak namiot pasterski.
Jak tkacz zwinąłem
moje życie,
a Pan je odciął od
nici.
Iz 38, 10-12
Duszyczka Marta
autor: Duszyczka Gosia L.
Gdy
oczekujesz pomocy lub sam(a) chcesz innym pomagać. Albo
chciał(a)byś porozmawiać o czymś ważnym lub choćby tylko o
wczorajszym podwieczorku :-) Dla wszystkich, w każdym wieku
- od 0 do 201 lat ;-)
