Maj  poświęcony jest czci Matki Bożej. Kiedy wszystko w przyrodzie kwitnie, pachnie i śpiewa, zwracamy się do Matki Jezusowej. To jest tak, jak w rodzinie. Kiedy człowiek jest jeszcze dzieckiem i przeżywa okres, który potem z perspektywy lat będzie nazywał najpiękniejszym czasem życia, okres dzieciństwa - wtedy pierwszą i najbliższą, kochającą nade wszystko osobą jest dla niego matka.
Podobnie jest w maju. Cała przyroda przeżywa jakby odnawiające się dzieciństwo. Człowiek poddaje się urokowi tego miesiąca i jest to najlepszy moment, by pomyśleć o Matce nas wszystkich.
Szczególnym nabożeństwem majowym jest codziennie odmawiana Litania loretańska.
Litania loretańska powstała w XII wieku, prawdopodobnie we Francji, a zatwierdził ją oficjalnie papież Sykstus V.
Nazwę "loretańska" otrzymała od miejscowości Loreto we Włoszech, gdzie była szczególnie propagowana i odmawiana.
Gdy w 1837 roku dotarło do nas nabożeństwo majowe, bardzo szybko zaczęło się upowszechniać w wielu stronach kraju, choć jeszcze nieoficjalnie. Dopiero w 1852 roku po raz pierwszy oficjalnie nabożeństwo takie odprawiono w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Po 30 latach trafiło ono już do wszystkich parafii i stało się bardzo popularne. Nabożeństwo to jest pochwalnym hymnem ku czci Bogurodzicy, w miesiącu Jej poświęconym, kiedy w Litanii Loretańskiej wysławiamy Ją przeróżnymi tytułami, prosząc, by była dla nas, wędrowców ziemi, najlepszą Matką.

W welu miejscach można  zobaczyć kapliczki poświęcone Matce Bożej. Są to miejsca przyozdabiane kwiatami, przepełnione śpiewem i modlitwą. Kapliczki- kliknij

Maryjo kiedyś modlitwa różańcowa była mi szczególnie bliska, potrafiłam rozmawiać z Tobą idąc pieszo na uczelnię, czy też jadąc w autobusie, dziś jest inaczej jest mi ciężej, trudniej... Wiem jedno winy za to nie mogę zwalać na innych to ja sama, jestem tak słabo zorganizowana, to mi brakuje samodyscypliny, jednak w tym moim krótkim rozważaniu, chcę powiedzieć Ci iż najcudowniejsze jest to, że zostałaś nam dana jako Matka, Ty pełna łaski Pana i Ducha Odwagi. Gdy trzeba było nie zawachałaś się powiedzieć tak, podczas wesela w Kanie zawierzyłaś, a pod krzyżem byłaś wierna do końca... Maryjo proszę Cię weź mnie za rękę, poprowadź mnie do swego Syna, niech Jego krew mnie oczyści... Dzisiejszego dnia ja i tysiące młodych ludzi, a także my wszyscy żyjący dziś spotykamy się z ciągłym lękiem, osamotnieniem, poszukiwaniem i tęsknotą serca, często nie wiemy którędy pójść, komplikujemy sobie zycie, nie wybieramy prostych dróg. Prosta droga, czy taka istnieje? Jest tą drogą prostą i zarazem bardzo trudną jest Twój Syn- Jezus Chrystus. Maj w naszym kraju jest miesiącem, w którym szczególnie oddajemy Ci cześć jesteś Królową Polski, do Twóich Sanktuariów w Polsce i na całym świecie pielgrzymują miliony ludzi, ilu z nas naprawdę trwa przy Tobie... Ja nie jestem od oceniania, od wydawania sądów, jestem zwykłym człowiekiemi chcę od dzisiejszego dnia na nowo składać moje serce w Twoim.

„Śliczna Gwiazdo Miasta Lwowa, Maryja,
Matko nasza i Królowa, Maryja…”

Jaki piękny jest maj we Lwowie! Wszystko tu kwitnie, zieleni się, zaś największa świątynia katolicka we Lwowie – Archikatedra Lwowska pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny różowi się w promieniach słońca. Tu, w tej katedrze w dniu 1 kwietnia 1656 roku Jan Kazimierz Waza, król Polski, klęcząc przed ołtarzem, zwracał się do Matki Bożej: „Wielka Człowieczeństwa Boskiego Matko i Panno...”. Obrał ją za Królową Korony Polskiej. Działo się to przed obrazem Matki Bożej Łaskawej, której w dniu 26 czerwca roku 2001 Ojciec Święty Jan Paweł II ofiarował złotą różę, także modląc się tu.
Słowa, przytoczone na początku – to pierwsze słowa hymnu Lwowa. Matka Boska jest we Lwowie zawsze obecna, zaś mieszkańcy zwracają się do niej zawsze, gdy dzieje sę coś ważnego. Zwracali się do Niej i w chwilach walk, i w chwilach grozy, w chwilach cierpienia, ale także w chwilach radości.
Kościołów, poświęconych Maryi, przed II wojną światową we Lwowie było nie zliczyć. Katedra Ormiańska, tak samo, jak Katedra Łacińska, jest pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Był kościół Matki Boskiej Ostrobramskiej (obecnie cerkiew), Matki Boskiej Śnieżnej, obecnie także już nie użytkowany przez katolików... Przez wiele lat katolicy Lwowa starali się o zwrot kościoła Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Teraz, w miejscu drewnianej, jest wznoszona nowa murowana świątynia. W świątyni, która jest nazywana kościołem Matki Bożej Gromnicznej, trwa konflikt ze wspólnotą prawosławną. Wstawiła tam ikonostas, zasłaniając w ten sposób tabernakulum. Wierni jednak wierzą, że konflikt zostanie rozwiązany i nastąpi jedność...
Pragnę też powiedzieć o pewnej kaplicy. W dzielnicy Lwowa, noszącej nazwę Łyczaków, krupiarz Parada postawił onegdaj bardzo prostą kaplicę, stawiając figurę Matki Bożej i otaczając ją czterema słupami z dachem. Z czasem Mata Boża znalazła dom z prawdziwegio zdarzenia. Tak mijały lata. Nadszedł okres panowania komunistycznego. Przyjechały buldożery i... zniszczyły kaplicę... I znów mijały lata, aż wreszcie nadszedł czas, gdy o Bogu i Jego Matce można mówić głośno. Kaplica została odbudowana, a dla uczczenia tego wydarzenia ja napisałam wiersz:


Trwa nowy czas, odbudowują się kościoły i kaplice, poświęcone Matce Bożej, Jej kult ciągle trwa i się szerzy, a lwowianie, jak dawniej śpiewają:

Cierpliwości, Matko Boska,
Daj nam ją, daj...
Matko nasza, Matko lwowska,
Trwaj, trwaj, trwaj...